پيام
+
[تلگرام]
بمناسبت روزجهاني زبان مادري
دکتر علي‌اکبر قنبرپور
انسان تنها موجود شناخته شده در حيات زميني است که در" زبان" زندگي مي کند و تقريبا تا دوسالگي به طور کامل و بصورت برگشت ناپذيري به "دنياي زبان" نقل مکان "داده"مي شود و از آن پس و براي هميشه چون مسافري است در ميان ساکنان اين کره خاکي،که "دنيا و متعلقات آنرا" بشرطي و تنها بصورتي مي تواند "دريابد" و با آن رابطه بر قرارکند که قابل "ترجمه" بزبان و در قالب مفاهيم و جملات و کلمات آن و مهمتر از همه نظام تصميم ساز و قضاوت کننده آنecision making and judgment systemباشد: همانکه هايدگر بزيبايي تمام بيان کرده است: آنجا بودن،THERE BEING و زبان همانند يک "mother boardو در جايگاه وبمثابه يک "ساختار و دستگاه کامل فکري و نظام تصميم ساز"همه چيز انسان "را در "يد انحصاري" خود قرار داده است؛ بيهوده نيست که انسان را "حيوان ناطق" ناميده اند.محروميت از زبان، يعني محروميت از همه چيز و "زبان مادري" رکن بنياني" دستگاه زباني است که "ديگر زبانها" تنها از متن سالم و طناز و شکيل زبان مادري است که مي توانند درهاي خود را بروي انسان گشوده سازند.
براساس نظريات "زبان شناسي" و بويژه زبان شناسي" ساختارگرا" و در راس آنها"نوام چامسکي"، اگر نفر بيک زبان تکلم کنند، مي بايستي از"حق تحصيل" به آن زبان نيز برخوردار باشندو اين"تعلق انساني" در رديف ميراث فرهنگي کل بشريت" قرار مي گيرد و حفظ و تداوم آن زبان نه تنها وظيفه دولتهاي ملي که از وظايف کل بشريت بحساب مي آيد.
امروز در تعريف"ملت" زبان در راس و الويت اول قرار دارد و تعلق سرزميني و نژادي از شاخصه هاي متمم آن محسوب شده و در جايگاه"فروع"قرار مي گيرند.
انتقال بشربه"دنياي زبان"وشکوفايي توان و استعداد براي انديشيدن درزبان و ازطريق"واژها"امري سرشتي(نه اکتسابي و نه ژنتيک) است و لذا نه تنهاآناتومي اندامهاي شرکت کننده در توليد"آوا" ، بلکه کل بدن هرفرد بگونه اي است که با زبان مادري، بيشترين و مناسب ترين و هماهنگ ترين وضعيت دربدن براي شروع و پيشرفت و توازن بين اندامهاي مختلف برقرارمي شود که اندامهاي شرکت کننده در توليد و اداي گفتارتنها جزء کوچکي از اين مجموعه بزرگ بشمار مي آيند واين امر در زيبايي و تناسب اندام فردي نيز نقش محوري دارد.
در سوي ديگربا زبان مادري مرکز زبان و سخن گفتن در مغز نيز با سرعت و رواني و قدرت پردازش بيشتري بکار مي افتد و تکامل مي يابد و حرکات همزمان و هماهنگي ديگر اندامها به هنگام سخن گفتن و در جايگاه متمم زبان نيز با ظرافت، نرمش و توازن بهتري اتفاق مي افتد.
معتقدان به مکتب زبان شناسي"هال" که بطور عمده در بريتانيا مستقر است با مطالعات ميداني و بويژه در سوئد متوجه شده اند که استعداد انسان براي آموزش زبان سرشتي و چند زباني است.يعني انسان درفاصله سني معين و محدودي قادر بياد گيري زبان در دايره انديشيدن در آن زبان است و اين استعداد از - سالگي به بعد با سرعت بسيار زياد و باور نکردني رو بافول مي گذارد.
بنابراين تاکيد برآن است که هم براي بکار اندازي متوازن اندامهاي زباني و هم براي نائل شدن بزيبايي هماهنگ اين اندامها و هم براي راه اندازي بهينه و ظرفيت پذيري چند زبانه بشري يعني گفتار و تفکر آميخته با عقل و هنر ، حتما تاکيد اوليه برمحوريت زبان مادري باشد وتنها با تثبيت، تحکيم و زير سازي شخصيت زباني فرد با زبان مادري است که کودکان با قرار گرفتن درمعرض ديگر زبانهاي غيرمادري به جايگاه بهينه پذيرندگي براي تربيت چند زباني در محيط زندگي مي توانندارتقا يابند.
و زبان در جايگاه فکر، احساس وکيفيت معنايي زندگي امري است عملي و نيازي روزمره وتنهادر بطن ارتباطات اجتماعي واقعي،يعني بخش جدايي ناپذيري از ارتباط بين انساني است که ميتواند براي شکوفايي استعداد سرشتي انسان براي چندزبانه بودن واقعي بکار رود.
حق قطعي هر انساني است که نه تنها در مدارس که ازهمان بدو تولدازحق بهره مندي از رسانه هاي جمعي بزبان مادري در کليت آن برخوردارباشد.و از بدو تولدازحق تئاتر،موسيقي، راديو، تلويزيون و...بزبان مادري و بشکل فراگير برخوردار و بهره مند گردند.
آقاي جکوبسون و همکاران او با بکارگيري يافته هاي"فرديناند سوسور" و نقش"دال- مدلول" و فاصله اي که زبان(دال)با شيء(مدلول)ايجاد مي کند، زبانشناسي را به سطح زبان شناسي اجتماعي ارتقا دادندکه"ژاک مري لکان"دردانشگاه شماره هشت پاريس زبان و زبان شناسي را به سطح پايه و اساس شناخت وبررسي روان انساني ارتقا داد. واهميت بنياني زبان راهرچه بيشتربراي بشريت مترقي مکشوف ساخت.وساختار شخصيتي سالم، انسان مدار و هنجار مندبدون برخورداري از حق در يافت انسيکلوپدي زبان مادري ممکن نيست.
دفاع از حق زبان مادري دفاع از کيان بشري است و يکي از مطمئن ترين شاخص ها براي شناخت جايگاه انسانيت در درون آحاد انساني بشمار مي‌آيد.
@navidazerbaijan ادامه...
دکتر علي‌اکبر قنبرپور
انسان تنها موجود شناخته شده در حيات زميني است که در" زبان" زندگي مي کند و تقريبا تا دوسالگي به طور کامل و بصورت برگشت ناپذيري به "دنياي زبان" نقل مکان "داده"مي شود و از آن پس و براي هميشه چون مسافري است در ميان ساکنان اين کره خاکي،که "دنيا و متعلقات آنرا" بشرطي و تنها بصورتي مي تواند "دريابد" و با آن رابطه بر قرارکند که قابل "ترجمه" بزبان و در قالب مفاهيم و جملات و کلمات آن و مهمتر از همه نظام تصميم ساز و قضاوت کننده آنecision making and judgment systemباشد: همانکه هايدگر بزيبايي تمام بيان کرده است: آنجا بودن،THERE BEING و زبان همانند يک "mother boardو در جايگاه وبمثابه يک "ساختار و دستگاه کامل فکري و نظام تصميم ساز"همه چيز انسان "را در "يد انحصاري" خود قرار داده است؛ بيهوده نيست که انسان را "حيوان ناطق" ناميده اند.محروميت از زبان، يعني محروميت از همه چيز و "زبان مادري" رکن بنياني" دستگاه زباني است که "ديگر زبانها" تنها از متن سالم و طناز و شکيل زبان مادري است که مي توانند درهاي خود را بروي انسان گشوده سازند.
براساس نظريات "زبان شناسي" و بويژه زبان شناسي" ساختارگرا" و در راس آنها"نوام چامسکي"، اگر نفر بيک زبان تکلم کنند، مي بايستي از"حق تحصيل" به آن زبان نيز برخوردار باشندو اين"تعلق انساني" در رديف ميراث فرهنگي کل بشريت" قرار مي گيرد و حفظ و تداوم آن زبان نه تنها وظيفه دولتهاي ملي که از وظايف کل بشريت بحساب مي آيد.
امروز در تعريف"ملت" زبان در راس و الويت اول قرار دارد و تعلق سرزميني و نژادي از شاخصه هاي متمم آن محسوب شده و در جايگاه"فروع"قرار مي گيرند.
انتقال بشربه"دنياي زبان"وشکوفايي توان و استعداد براي انديشيدن درزبان و ازطريق"واژها"امري سرشتي(نه اکتسابي و نه ژنتيک) است و لذا نه تنهاآناتومي اندامهاي شرکت کننده در توليد"آوا" ، بلکه کل بدن هرفرد بگونه اي است که با زبان مادري، بيشترين و مناسب ترين و هماهنگ ترين وضعيت دربدن براي شروع و پيشرفت و توازن بين اندامهاي مختلف برقرارمي شود که اندامهاي شرکت کننده در توليد و اداي گفتارتنها جزء کوچکي از اين مجموعه بزرگ بشمار مي آيند واين امر در زيبايي و تناسب اندام فردي نيز نقش محوري دارد.
در سوي ديگربا زبان مادري مرکز زبان و سخن گفتن در مغز نيز با سرعت و رواني و قدرت پردازش بيشتري بکار مي افتد و تکامل مي يابد و حرکات همزمان و هماهنگي ديگر اندامها به هنگام سخن گفتن و در جايگاه متمم زبان نيز با ظرافت، نرمش و توازن بهتري اتفاق مي افتد.
معتقدان به مکتب زبان شناسي"هال" که بطور عمده در بريتانيا مستقر است با مطالعات ميداني و بويژه در سوئد متوجه شده اند که استعداد انسان براي آموزش زبان سرشتي و چند زباني است.يعني انسان درفاصله سني معين و محدودي قادر بياد گيري زبان در دايره انديشيدن در آن زبان است و اين استعداد از - سالگي به بعد با سرعت بسيار زياد و باور نکردني رو بافول مي گذارد.
بنابراين تاکيد برآن است که هم براي بکار اندازي متوازن اندامهاي زباني و هم براي نائل شدن بزيبايي هماهنگ اين اندامها و هم براي راه اندازي بهينه و ظرفيت پذيري چند زبانه بشري يعني گفتار و تفکر آميخته با عقل و هنر ، حتما تاکيد اوليه برمحوريت زبان مادري باشد وتنها با تثبيت، تحکيم و زير سازي شخصيت زباني فرد با زبان مادري است که کودکان با قرار گرفتن درمعرض ديگر زبانهاي غيرمادري به جايگاه بهينه پذيرندگي براي تربيت چند زباني در محيط زندگي مي توانندارتقا يابند.
و زبان در جايگاه فکر، احساس وکيفيت معنايي زندگي امري است عملي و نيازي روزمره وتنهادر بطن ارتباطات اجتماعي واقعي،يعني بخش جدايي ناپذيري از ارتباط بين انساني است که ميتواند براي شکوفايي استعداد سرشتي انسان براي چندزبانه بودن واقعي بکار رود.
حق قطعي هر انساني است که نه تنها در مدارس که ازهمان بدو تولدازحق بهره مندي از رسانه هاي جمعي بزبان مادري در کليت آن برخوردارباشد.و از بدو تولدازحق تئاتر،موسيقي، راديو، تلويزيون و...بزبان مادري و بشکل فراگير برخوردار و بهره مند گردند.
آقاي جکوبسون و همکاران او با بکارگيري يافته هاي"فرديناند سوسور" و نقش"دال- مدلول" و فاصله اي که زبان(دال)با شيء(مدلول)ايجاد مي کند، زبانشناسي را به سطح زبان شناسي اجتماعي ارتقا دادندکه"ژاک مري لکان"دردانشگاه شماره هشت پاريس زبان و زبان شناسي را به سطح پايه و اساس شناخت وبررسي روان انساني ارتقا داد. واهميت بنياني زبان راهرچه بيشتربراي بشريت مترقي مکشوف ساخت.وساختار شخصيتي سالم، انسان مدار و هنجار مندبدون برخورداري از حق در يافت انسيکلوپدي زبان مادري ممکن نيست.
دفاع از حق زبان مادري دفاع از کيان بشري است و يکي از مطمئن ترين شاخص ها براي شناخت جايگاه انسانيت در درون آحاد انساني بشمار مي‌آيد.
@navidazerbaijan ادامه...
Miss fatima
96/12/11
برای مشاهده پیام های بیشتر لطفا وارد شوید