ضیافت غدیر
ای امیر غدیر! ای مرتضای آل کساء! ای ساقی صفا
عدل نام تو را زمزمه می کند.فضیلت نام تو را می خواند.
اشک یتیمان و ضعیفان به اشتیاق شمشیر ستم سوز تو بر رواق دیده می ریزد.
کجاست دستهای دوست داشتنی ات که نوازشگر عاشقان بود و آتش گداخته در کف امتیاز طلبان می گذاشت؟
تو رنجیدگان تاریخ را به ضیافت عدالت بردی و جان مایه تاریخ را که در قفس اشرافیت پژمرده بود رهانیدی و به بوستان شرف استضعاف آوردی.
سلام و ثنای عاشقان نثار قدوم عرشی تو باد ای علی !