آموزش خوب زیستن بیماران ایدزی

(قسمت چهارم کلبه امن بیماران ایدزی )

برکسی پوشیده نیست که بیماری ایدز یک بیماری مهلک خطرناک و بدون درمان واقعی هست .ولی آیا بیماران ایدزی حق حیات نداشته و باید بمیرند؟ آیا بیماران همگی بیماران ایدزی در گرفتن این بیماری مقصرند یا بعضی ناخواسته به این بیماران مبتلا شده اند؟. بهر تقدیر بیماران ایدزی مثل تمام انسانهای دیگر بایستی بتوانند از دانش روز علم پزشکی برای زنده ماندن ویا بهتر زندگی کردن بهره لازم را ببرند. در مقاله زیر که بصورت سوال و جواب در مورد بیماران ایدزی در پنج قسمت توسط همکاران محترمان در سایت بسیار خوب ، آموزش همگانی ایدز تهیه و منتشر شده است نظر شما خواننده گرامی رابه آن جلب کرده وعلاوه برتشکر از همکارانمان در این سایت از شما نیزدرخواست میکنم که نظرات و انتقادات سازنده خود را در قسمت نظرات این پست اعلام فرمائید تا در ارائه بهترمقالات دیگر مورد استفاده  قرار گیرد .

با سپاس دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ره ارومیه

1- چگونه فرد به یک بیماری آمیزشی مبتلا می شود ؟
عفونت های آمیزشی عمدتا به دنبال برقراری روابط جنسی نامطئن ایجاد می شوند.
برخی از این بیماریها علاوه بر آمیزش جنسی، از طریق تماسی خونی مثل استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و یا سایر وسایل تیز و برنده سرایت می کنند که از آن جمله می توان ایدز و هپاتیت B و C را نام برد.

همچنین بسیاری از این عفونتها می توانند در طی حاملگی و زایمان از مادر آلوده به نوزاد سرایت کنند.

عواملی که خطر آلودگی را افزایش می دهند عبارتند از:
شرکای جنسی متعدد
تکرار تماس های مشکوک
ایجاد زخم و خراشیدگی در زمان تماس جنسی
تماس جنسی در زمان قاعدگی
عدم استفاده از پوشش محافط (کاندوم)

 2- علائم بیماریهای آمیزشی چیست ؟
بروز علائم زیر ممکن است به دلیل یک بیماری آمیزشی باشد:
1 - ترشح غیرطبیعی (افزایش مقدار ترشحات، تغییر رنگ و بو همراه خارش و سوزش) از دستگاه تناسلی زن
2 - زخم دستگاه تناسلی
3 - برآمدگی جدید در کشاله ران به صورت یکطرفه یا دو طرفه
4 - درد قسمت تحتانی شکم به همراه یکی از علائم فوق در زن
5 - تورم بیضه
6 - ترشح از مجرای تناسلی مرد
7 - تورم، قرمزی و ترشح چشم نوزاد (بدلیل عفونت مادر) 

 3- آیا بیماری های آمیزشی درمان پذیرند ؟
اغلب بیماریهای آمیزشی درمان پذیرند.
ممکن است همسر یا شریک جنسی شما در حالی که علامتی از بیماری ندارد آلوده شده باشد. بنابراین با توجه به نظر پزشک ضرورت دارد همسر شما نیز همزمان تحت درمان قرار گیرد. در غیر این صورت احتمال دارد آلودگی مجدداُ به شما سرایت کند.
دوره درمان را کامل کنید. در طی دوره درمان از تماس جنسی پرهیز کنید و یا از کاندوم استفاده نمایید.
پزشک محرم اسرار شماست. مشکلات خود را با وی در میان بگذارید. از مصرف خودسرانه دارو یا مراجعه به افرادی که صلاحیت ندارند پرهیز کنید.

 4- چگونه خود را از تماس جنسی نامطمئن حفاظت کنیم ؟
مطمئن ترین راه پیشگیری? نداشتن رابطه جنسی با فردی که از سلامت جنسی او آگاهی ندارید می باشد. کم کردن دفعات تماس جنسی مشکوک و کاهش تعداد شرکاء جنسی از احتمال آلودگی می کاهد.
از تماس جنسی حفاظت نشده با افراد مشکوک، ناشناس یا کسانی که رفتارهای پرخطر جنسی و اعتیاد تزریقی دارند باید پرهیز کرد.
جلوگیری از تماس با خون یا ترشحات جنسی در یک رابطه مشکوک می تواند تا حدی فرد را در برابر آلودگی محافظت نماید.
کاندوم وسیله مناسبی برای حفاظت فرد می باشد. برای مطالعه روش صحیح استفاده از کاندوم اینجا را کلیک کنید.
استفاده از الکل و مواد مخدر قبل از برقراری تماس جنسی می تواند قدرت تصمیم گیری فرد را در زمینه انتخاب یک تماس جنسی مطمئن مختل سازد. 
بسیاری از افراد آلوده به عفونتهای آمیزشی و ایدز علائمی از بیماری ندارند در حالیکه می توانند آلودگی را به دیگران سرایت دهند. پس در هر تماس جنسی مشکوک، خطر آلودگی را در نظر داشته باشید.

rasin272@yahoo.com

http://www.iranhiv.com/main.htm

http://www.rs272.com/

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

http://www.rs272.parsiblog.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI